Τρίτη 18 Απριλίου 2017

Η ήττα του Ερντογάν νεκρανάστησε το χάρτη της Συνθήκης των Σεβρών

18 Απριλίου 2017

Η ήττα του Ερντογάν νεκρανάστησε το χάρτη της Συνθήκης των Σεβρών

  • (Φωτ.: EPA / Tumay Berkin)
Του Σάββα Καλεντερίδη.
Μπορεί να πέρασαν οι αλλαγές των 18 άρθρων του συντάγματος, όμως το αποτέλεσμα του τουρκικού δημοψηφίσματος αποτέλεσε την πρώτη και μάλιστα καθοριστικής σημασίας ήττα για τον Ερντογάν από τότε που συμμετέχει σε εκλογικές διαδικασίες, δηλαδή από τα μέσα της δεκαετίας του 1990, οπότε εξελέγη δήμαρχος Κωνσταντινούπολης. Χάνοντας τους μεγαλύτερους δήμους της Τουρκίας, ανάμεσα στους οποίους η πρωτεύουσα Άγκυρα, η εμβληματική Κωνσταντινούπολη, η επίσης εμβληματική Σμύρνη, η Αττάλεια, η Μερσίνα, τα Άδανα, το Βαν και η οιονεί πρωτεύουσα των Κούρδων, το Ντιγιάρμπακιρ, ο Ερντογάν κατόρθωσε να νεκραναστήσει το χάρτη της Συνθήκης των Σεβρών!
Όσο και να έχουν αλλάξει οι συνθήκες, ο επανασχηματισμός του συγκεκριμένου χάρτη στη γεωγραφία της Ανατολίας έχει τη δική του σημασία.
Ειδικά κάτω από τις γεωπολιτικές συνθήκες που επικρατούν στην περιοχή αλλά και κάτω από το πολιτικό περιβάλλον που δημιουργείται στη διχασμένη ή μάλλον τριχοτομημένη τουρκική κοινωνία.

Υποστηρικτές του Ερντογάν πανηγυρίζουν για το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος έξω από το προεδρικό μέγαρο στην Άγκυρα (φωτ.: EPA / Tumay Berkin)
Συντηρητικοί μουσουλμάνοι της κεντρικής Ανατολίας και του Πόντου, προοδευτικοί πολίτες των μεγαλουπόλεων της Τουρκίας, μαζί με κεμαλιστές, και τέλος οι Κούρδοι, είναι οι τρεις βασικοί πόλοι που σχηματοποιήθηκαν και συγκροτήθηκαν μετά το δημοψήφισμα και θα παίξουν όλοι τους ρόλο τα επόμενα χρόνια στη διαμόρφωση της Τουρκίας.
Ο κυρίαρχος του παιχνιδιού και οι στόχοι του
Θα έχουμε χρόνο να δούμε και να αναλύσουμε τα παραπάνω, προς το παρόν ας δούμε ποια θα είναι τα βήματα του Ερντογάν, μια που και θεσμικά πλέον αυτός θα είναι ο κυρίαρχος του παιχνιδιού.
Η πλήρης εφαρμογή των προβλέψεων του νέου συντάγματος θα ολοκληρωθεί το 2019, και θα γίνει σε δύο φάσεις.
Η πρώτη φάση θα αρχίσει με την άμεση εφαρμογή δύο άρθρων:
  • Το πρώτο άρθρο είναι εκείνο που θα επιτρέψει στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να είναι μέλος κόμματος. Άρα, το ταχύτερο δυνατόν θα επιτραπεί στον Ερντογάν να υποβάλει αίτημα για να γίνει μέλος του AKP. Θα ακολουθήσει έκτακτο συνέδριο, όπου θα ξαναγίνει ο Ερντογάν πρόεδρος του κόμματος.

Πολίτες στην Κωνσταντινούπολη διαμαρτύρονται για το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος στην Τουρκία (φωτ.: EPA / Sedat Suna)
  • Το δεύτερο αφορά τη διοίκηση της Δικαιοσύνης. Το Ανώτατο Συμβούλιο Δικαστών και Εισαγγελέων (HSYK – Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kurulu) θα αλλάξει. Θα απαληφθεί το «Ανώτατο» και θα αλλάξει η δομή και ο τρόπος εκλογής των μελών του. Με το παρόν σύστημα τα μέλη του HSYK εκλέγονταν από δικαστές και εισαγγελείς. Με το νέο σύστημα που θα ισχύσει, από τα 13 μέλη του νέου Δικαστικού Συμβουλίου, τα τέσσερα θα τα τοποθετεί ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και τα άλλα επτά θα τα εκλέγει η Βουλή. Τα εναπομείναντα δύο θα είναι ο υπουργός και ο υφυπουργός Δικαιοσύνης. Όμως επειδή τα δύο αυτά άτομα θα τοποθετούνται στη θέση τους από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, στην ουσία εκείνος θα τοποθετεί τα 6 από 7 μέλη της ηγεσίας της Δικαιοσύνης. Επίσης, με την ισχύ του συγκεκριμένου άρθρου, θα διαλυθεί και η στρατιωτική δικαιοσύνη, που προστάτευε τους στρατιωτικούς και ελεγχόταν από την στρατιωτική ηγεσία.
Η ανασφάλεια μπορεί να επιταχύνει την εφαρμογή πριν από το 2019
Σε δεύτερη φάση, το 2019, θα εφαρμοστούν τα υπόλοιπα άρθρα με την ψήφιση των σχετικών νόμων. Τα άρθρα μεταξύ άλλων προβλέπουν την κατάργηση της θέσης του πρωθυπουργού και τη συγκέντρωση όλων των εξουσιών στο πρόσωπο του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Τα δύο κοινοβουλευτικά κόμματα που στήριξαν το «Ναι», το AKP και το MHP, έχουν συμφωνήσει να τεθούν σε εφαρμογή οι αλλαγές τον Νοέμβριο του 2019. Όμως το κλίμα ανασφάλειας που δημιουργήθηκε από την απρόσμενα χαμηλή υποστήριξη του κόσμου στο εγχείρημα, το οποίο συγκέντρωσε μόλις το 51,41 % του συνόλου των ψήφων, με όλα τα «εργαλεία» στα χέρια της κυβέρνησης και ανοικτά αρκετά θέματα βίας και νοθείας, ίσως να οδηγήσει τους δύο συνεταίρους να επιταχύνουν την ψήφιση των νόμων και την εφαρμογή τους πριν από το 2019, για να μην τους προλάβουν δυσάρεστες εκπλήξεις.
Αν επιλεγεί αυτός ο δρόμος, τότε θα ψηφιστούν οι νόμοι, θα προκηρυχθούν πρόωρες εκλογές, ο Ερντογάν θα παραιτηθεί από το αξίωμά του και θα γίνουν μαζί εκλογές και για Πρόεδρο της Δημοκρατίας και για εκλογή βουλευτών.
Έτσι, θα περάσουμε στην εφαρμογή του νέου συστήματος.
Οι βασικές αλλαγές
  • Κατάργηση της θέσης του πρωθυπουργού.
  • Αύξηση των βουλευτών από 550 σε 600.
  • Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα αποκτήσει την αρμοδιότητα να εγκρίνει τους νόμους που θα ψηφίζει το Κοινοβούλιο, να συντάσσει τον προϋπολογισμό και να διορίζει τους υπουργούς.
  • Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα αποκτήσει την αρμοδιότητα να διορίζει όλους τους διοικητές οργανισμών και υπηρεσιών του κράτους και να παρεμβαίνει στο σύνολο της δομής του κράτους.

Πέμπτη 13 Απριλίου 2017

8/4/17


Δεν είναι ταπείνωση, είναι πολύ χειρότερο - Ολόκληρο νησί, έσκυψε το κεφάλι και γονάτισε στον Ακιντζί και τους Γκρίζους Λύκους

Το ότι ο Ακιντζί και η Άγκυρα διαχειρίστηκαν την απόφαση της Βουλής για το Ενωτικό Δημοψήφισμα για να ταπεινώσουν τους Ελληνοκύπριους, το είπε ο Πρόεδρος Αναστασιάδης πρώτος απ΄ όλους. Κι όχι μία φορά. «Εγωιστικά κάποιοι εμμένουν να νομίζουν ότι μπορεί να ταπεινώσουν τους συνομιλητές τους», έλεγε στις 21/2/2017, αναφερόμενος στο «ασήμαντο, ελάχιστο γεγονός» που προκάλεσε δήθεν την αποχώρηση Ακιντζί από τις συνομιλίες. «Ο κ. Ακιντζί δυστυχώς έκρινε ότι θα μπορούσε να ταπεινώσει την ελληνοκυπριακή πλευρά, αξιώνοντας ότι θα είχα υποχρέωση να διορθώσω το λάθος», έλεγε και στις 31/3/2017. Γι΄ αυτό μας παραξενεύει η οργή του Αβέρωφ Νεοφύτου και ειδικά η χτεσινή θεατρικότητα του Νίκου Τορναρίτη (που ως φτωχός βιοπαλαιστής κατηγορούσε άλλους ως οικονομικά βολεμένους) όταν άλλοι μιλούν για ταπείνωση. Ότι, δηλαδή, η «διόρθωση του λάθους» την οποία αξίωσε ο κ. Ακιντζί, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας την χαρακτήρισε ταπείνωση, πολύ πριν να την χαρακτηρίσουν άλλοι. 

Δεν χρειάζεται να ξαναπούμε ότι αυτό που θα γίνει σήμερα στη Βουλή είναι η «διόρθωση του λάθους», που με σαφήνεια και με υπόδειξη ακόμα και ποιοι θα την ψηφίσουν, απαίτησε ο Ακιντζί. Το ξέρει ο λαός, το ξέρει ο Ακιντζί, ο Τσαβούσογλου, ο Γκουντέρες, ο Γιούνκερ, ο Άιντα, αλλά ο ΔΗΣΥ και το ΑΚΕΛ θέλουν να πιστέψουμε ότι η σημερινή τους απόφαση είναι κάτι άσχετο, κάτι σαν μυστηριώδης μετεωρίτης που έτυχε να πέσει ανάμεσα μας την ώρα του ύπνου μας και μας ταρακούνησε λίγο, αλλά ευτυχώς χωρίς συνέπειες. Δυστυχώς, όμως, υπάρχουν συνέπειες και όσοι αδυνατούν να τις διακρίνουν, αδυνατούν και να τις αντιμετωπίσουν. Διότι, το ουσιώδες δεν είναι η ταπείνωση ενός λαού και ενός δημοκρατικού Κοινοβουλίου, είναι κι αυτό, αλλά αν ήταν μόνο αυτό με αντάλλαγμα τη λύση του Κυπριακού, θα μπορούσε να είναι σ΄ ένα βαθμό υποφερτό. Το ουσιώδες είναι ότι με όλη τη διαχείριση, που σήμερα κορυφώνεται στη Βουλή, της πολιτικής ηγεσίας μας, των δυο μεγάλων κομμάτων κυρίως και πολύ λιγότερο της Κυβέρνησης, θα επαναρχίσουν οι συνομιλίες υπό τους όρους της τουρκικής πλευράς. Δηλαδή, ο Ακιντζί και η Άγκυρα αξιοποίησαν με απόλυτη επιτυχία την αγωνία των μεγάλων κομμάτων, το άγχος τους να τον πείσουν να επιστρέψει στις συνομιλίες άρον-άρον, την προθυμία τους να ποδοπατήσουν την αξιοπρέπεια τη δική τους και του Κοινοβουλίου, ώστε να οριοθετήσει τη διαπραγμάτευση που θα ακολουθήσει. Τέτοια ήταν η επιτυχία του κ. Ακιντζί, που εκτός των άλλων, έχει ανάμεσα στους Ελληνοκύπριους ένα σωρό πρόθυμους να διατυμπανίζουν ότι έχει δίκαιο 100% και ότι οι εκπρόσωποι του λαού στο δημοκρατικό Κοινοβούλιο της χώρας, καθοδηγούνται από το εθνικιστικό ΕΛΑΜ. Έτσι κέρδισε και το δικαίωμα (για την ακρίβεια του το προσφέρουν απλόχερα), να έχει δικαίωμα λόγου στις αποφάσεις της Βουλής, όχι μόνο για την ελληνοκυπριακή Παιδεία, μα και για άλλα. Ήδη, εκδήλωσε την επιθυμία του όπως ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ προωθήσουν νομοθεσία για ενοποίηση της κινητής τηλεφωνίας.
Την οριοθέτηση την ανακοίνωσε και από τις Βρυξέλλες, προχτές ακόμα. Ότι οι συνομιλίες θα γίνουν με χρονοδιάγραμμα, που λήγει πριν από την έναρξη ερευνών του Ιουλίου για υδρογονάνθρακες και πριν από την επίσημη έναρξη της προεκλογικής των Προεδρικών. Μάλιστα, συνεχίζει να απειλεί για τα μονομερή βήματα της ε/κ πλευράς: Στα κοιτάσματα υδρογονανθράκων, «έχουμε και εμείς μερίδιο» και «εάν αυτά τα βήματα προχωρήσουν, δυστυχώς, ακόμα και αν δεν το θέλουμε, θα γίνουν αιτία για νέες εντάσεις». Θα ξαναφύγει από τις συνομιλίες προφανώς, αφού αυτό πιάνει τόπο. Ότι πρέπει να αποδεχτούν οι Ε/κ τις τέσσερις ελευθερίες των Τούρκων υπηκόων. «Το θέμα συζητήθηκε και από προηγούμενους ηγέτες και υπήρξε κατάληξη», έλεγε εννοώντας τη συμφωνία Χριστόφια - Ταλάτ. Ότι δεν θα υπάρξει λύση αν οι Ε/κ επιμένουν σε μηδενικές εγγυήσεις και μηδενικά στρατεύματα. Ότι πρέπει να ξεκινήσει ο Αναστασιάδης να προετοιμάζει τους Ε/κ για την εκ περιτροπής προεδρία και ότι πρέπει να αποδεχτεί όσα ο ίδιος έθεσε στο τραπέζι ως «πολιτική ισότητα», δηλαδή, τίποτα δεν θα μπορεί να αποφασιστεί χωρίς να το εγκρίνουν οι Τ/κ σε όλες τις κρατικές υπηρεσίες, ανεξάρτητες και μη. Αυτό είναι το πλαίσιο των διαπραγματεύσεων που θα ξεκινήσουν την Τρίτη και που οι βουλευτές των μεγάλων κομμάτων είναι τόσο περήφανοι που θα το πετύχουν.
Υ.Γ.: Μετά από τη σημερινή ψηφοφορία η Βουλή θα καταφέρει να παραδώσει μια βόμβα στα χέρια του Προέδρου. Διότι, θεσμικά οφείλει να ζητήσει από τον Εισαγγελέα γνωμάτευση για τη Συνταγματικότητα. Αν είναι αντισυνταγματική η νομοθεσία δεν μπορεί να την υπογράψει και θα πρέπει να την παραπέμψει στο Ανώτατο ή να την επιστρέψει στη Βουλή. Αν την υπογράψει χωρίς να ζητήσει γνωμάτευση θα κάνει αυτό που εξαρχής του ζήτησε ο Ακιντζί, κρίνοντας ότι θα μπορούσε να τον ταπεινώσει…
Φιλελεύθερος
Πηγή: infognomonpolitics.blogspot.gr

11/4/17

Τόμαχοκ κατά της Συρίας: Ο Τραμπ έκανε ένα ανεκτίμητο δώρο στο ρωσικό στρατό

Δεν θα σταθώ στα κίνητρα ή τους υπολογισμούς που οδήγησαν τον Ντόναλντ Τραμπ να επιτεθεί στη Συρία. Ό, τι κι αν είναι, φαίνονται ασήμαντα σε σχέση με τη σημασία και την έκταση της ίδιας της επίθεσης. Οι μάλλον ήρεμες και σταθμισμένες αντιδράσεις της Δαμασκού, Τεχεράνης και προπαντός της Μόσχας, εξέπληξαν πολύ επιτρέποντας  την εξέταση διαφόρων σεναρίων που θυμίζουν καμιά φορά ένα περίπλοκο παιχνίδι μπιλιάρδου. Οι λόγοι αυτής της αυτοσυγκράτησης μπορεί και να βρεθούν αλλού.

Η επίθεση των ΗΠΑ συγκλόνισε ολόκληρο τον κόσμο, κυρίως επειδή τίποτα το συγκεκριμένο την δικαιολογούσε, στη συνέχεια, επειδή πραγματοποιήθηκε σ ένα πλαίσιο ανοίγματος της Ουάσιγκτον προς τις αρχές στη Δαμασκό, αλλαγή στάσης που ανακοινώθηκε με τυμπανοκρουσίες από την ίδια την κυβέρνηση των ΗΠΑ. Καμία στρατιωτική επίθεση από πλευράς μιας τέτοιας διοίκησης δεν θα μπορούσε να αναμένεται άμεσα. Αυτό που θα μπορούσε να ληφθεί σαν χτύπημα κάτω από το τραπέζι αναμενόταν να επιδεινώσει την οργή της Δαμασκού. Τίποτα απ’ αυτό.  Επικράτησε η ηρεμία τόσο του αλ-Άσαντ όσο και μεταξύ των συμμάχων του, μια ηρεμία με αυτοπεποίθηση και καθησυχαστική, που αποδεικνύεται από την επανάληψη των ρωσοσυριακών αεροπορικών επιχειρήσεων και των χερσαίων επιχειρήσεων την άλλη μέρα μετά τις επιδρομές, σαν να μην είχαν συμβεί .

Από πλευρά των Ρώσων, στην επίσημη ηρεμία προστέθηκαν λίγα σαρκαστικά σχόλια κατά της επιχείρησης των ΗΠΑ, κρύβοντας ατελώς ένα είδος ικανοποίησης της οποίας μαντεύουμε τη φύση και την αιτία. Μόλις είχαν δεχθεί πράγματι το μεγαλύτερο δώρο που μπορούσαν να κάνουν οι Ηνωμένες Πολιτείες: μια πραγματική δοκιμή και σε πραγματικό χρόνο, η οποία τους επέτρεψε να αξιολογήσουν τι θα συνέβαινε εάν δέχονταν μια επίθεση με πυραύλους κρουζ Τόμαχοκ . Με βάση τις αντιδράσεις τους, η αξιολόγηση φαίνεται να ήταν πολύ θετική.

Οι Ρώσοι, σε αντίθεση με εμάς, λαμβάνουν πολύ σοβαρά υπόψη τον πόλεμο. Για δύο αιώνες έχουν θυσιάσει τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων, είδαν τη γη τους να καεί και τις πόλεις τους να καταστρέφονται, και ξέρουν ότι ο επόμενος πόλεμος θα είναι χειρότερος από τους προηγούμενους. Δεν αρκούνται απλά να εξοπλίζουν τους στρατιώτες τους για να πολεμήσουν στα σύνορα και έξω για να τους προστατεύσουν από έναν πιθανό εχθρό. Γνωρίζοντας ότι δεν μπορεί να υπάρξει πόλεμος χωρίς νεκρούς, παρά τα υφιστάμενα συστήματα άμυνας (πλήρωσαν ακριβά για να το μάθουν), έχουν δημιουργήσει σε όλη τη Ρωσία, συστήματα πολιτικής προστασίας. Πού είναι τα δικά μας; Πριν από μερικά χρόνια, ο Βλαντιμίρ Πούτιν χλεύασε τους Αμερικανούς σχετικά με τις αυταπάτες τους για τις διάφορες ασπίδες τους και τους έλεγε ότι δεν μπορεί να υπάρχει απόλυτη προστασία πίσω από ασπίδες.

Η αιφνιδιαστική επίθεση στη Συρία με πυραύλους κρουζ Τόμαχοκ των ΗΠΑ πραγματοποιήθηκε εναντίον μιας χώρας χωρίς ασπίδα, με ελάχιστη αεράμυνα και της οποίας ο εναέριος χώρος είναι ανοιχτός. Περαιτέρω, η επίθεση αυτή έλαβε χώρα ενώ υπήρχε μια σχεδόν συμφωνία μη επίθεσης που υπεγράφη μεταξύ της Ρωσίας και των ΗΠΑ, που σημαίνει:
  • ·         ότι ο δρόμος ήταν ελεύθερος για τους πυραύλους των ΗΠΑ
  • ·         ότι η Ρωσία, για να τηρήσει τις δεσμεύσεις της, δεν μπορούσε να επιτεθεί στους Αμερικανούς,
  • ·         και ότι, ως εκ τούτου, τα πολεμικά πλοία μπορούσαν να συνεχίσουν να πυροβολούν, ατιμώρητα και με μέγιστη ασφάλεια, όσους πυραύλους ήθελαν χωρίς να βυθιστούν
Παρ 'όλα αυτά, τα μέτρα που είχαν ληφθεί στο ελάχιστο από τη Συρία και τη Ρωσία μετέτρεψαν την επίθεση σε φιάσκο: πάνω από το 60% των Τόμαχοκ είχαν εκμηδενιστεί, και οι ζημιές που προκλήθηκαν από τις υπόλοιπες βολές ήταν πολύ περιορισμένες, εάν εμμένουμε στο μύθο γύρω από τα διάσημα αμερικανικά Τόμαχοκ. Αυτό εξηγεί την ηρεμία του αλ-Άσαντ και των συμμάχων του.

Ποια ήταν τα μέτρα που ελήφθησαν για την αντιμετώπιση της επίθεσης;  
Φαίνεται, σύμφωνα με έναν Γερμανό εμπειρογνώμονα, ότι η Ρωσία αρκέστηκε να χρησιμοποιήσει μόνο το νέο σύστημα παρεμβολών της, το Krasuha-5, ικανό να ενεργήσει στο GPS του εχθρικού πυραύλου για να μπλοκάρει ή να αλλάξει τη πορεία του ... Ένα σύστημα ικανό να «ρίξει τα Τόμαχοκ σαν μύγες», σύμφωνα με τον εμπειρογνώμονα, ο οποίος προσθέτει ότι μια σειρά πυραύλων έπεσαν στη Μεσόγειο πριν φτάσουν στην ακτή. Είναι επίσης πιθανό ότι ο συριακός στρατός χρησιμοποίησε το δικό της σύστημα αντιαεροπορικών πυραύλων, αλλά, όπως βλέπουμε, η άμυνα που υπήρχε, δεν ήταν στο ύψος της κλίμακας της επίθεσης. Ήταν αστεία ενώπιον ενός εχθρού ο οποίος δεν υπήρχε δύο ημέρες νωρίτερα.

Δεν θα συμβεί πλέον από τούδε και στο εξής. Ένα από τα δώρα αυτής της επίθεσης είναι ότι οι σύμμαχοι της Συρίας αξιολόγησαν τις πραγματικές δυνατότητες των ΗΠΑ σε σχέση με την υπάρχουσα άμυνα. Η Ρωσία αντέδρασε άμεσα με την ενίσχυση αυτών των μέσων άμυνας με βάση την εκτίμηση της για τη κατάσταση. Παρότι θα εξακολουθεί να μην της επιτρέπεται να βουλιάξει ένα πλοίο εκτοξευτή πυραύλων των ΗΠΑ (αυτό δεν ισχύει σε περίπτωση επίθεσης εναντίον της Ρωσίας), θα ενισχύσει κάποια στοιχεία της άμυνας που έχει αναπτύξει στην Συρία, έτσι ώστε, σε μια μελλοντική επίθεση, δεν θα είναι μόνο το 60% των πυραύλων που θα είναι αναποτελεσματικοί, αλλά το 80% ή και περισσότερο.

Προς το παρόν οι Αμερικανοί εξακολουθούν να μη διακινδυνεύουν τίποτα παίζοντας τους κακοποιούς, οι Ρώσοι φροντίζοντας να μην οδηγηθεί ο κόσμος σε ένα κατακλυσμικό πόλεμο, αλλά τα πράγματα θα ήταν πολύ διαφορετικά σε περίπτωση πολέμου μεταξύ Ρωσίας και Ηνωμένων Πολιτειών. Τα πλοία που εκτοξεύουν πυραύλους θα έχουν πολύ πιο σοβαρά προβλήματα από το να υπολογίσουν τις τροχιές των πυροβολισμών τους, και το ποσοστό εκτροπής ή κατάρριψης  των πυραύλων μπορεί τότε να πλησιάζει το 100%. Αλλά, όπως το έλεγε ο Πούτιν, είναι ψευδαίσθηση να πιστεύει κανείς σε μια ασπίδα προστασίας του 100%.

Οι πύραυλοι των ΗΠΑ κατά της Συρίας προσέφεραν στους Ρώσους ένα ιδανικό τεστ το οποίο δεν θα μπορούσαν να ονειρευτούν, δίνοντας τους τη δυνατότητα αξιολόγησης σε πραγματικό χρόνο των μέτρων που θα πρέπει να εφαρμόσουν κατά των πυραύλων Τόμαχοκ, συμβατικών ή όχι, εάν δεχθούν επίθεση στο έδαφός τους. Οι στρατιωτικοί στρατηγιστές  των ΗΠΑ, μακριά από το να εξαπατηθούν από τις διασκεδαστικές αντιδράσεις των Ρώσων, σίγουρα έχουν συνειδητοποιήσει το λάθος τους και πρέπει να δαγκώνουν τα δάχτυλα τους σήμερα. 

Οι εχθροί του Ντόναλντ Τραμπ στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίοι, ωστόσο, χαιρετίζουν αυτή την επιχείρηση, έχουν ίσως δίκιο να υποστηρίζουν ότι ο πρόεδρος τους είναι μισθωμένος από τη Μόσχα.

 AVIC - Διεθνές Δίκτυο 

Μετάφρασή από Κριστιάν Ακκυριά.
Διαβάστε περισσότερα στο http://reseauinternational.net/tomahawks-sur-la-syrie-trump-fait-un-cadeau-inestimable-a-larmee-russe
Πηγή : infognomonpolitics.blogspot.gr

Οι ΗΠΑ θα δικάσουν τον Ερντογάν ως εγκληματία πολέμου;

11 Απριλίου 2017, 13:20 - Τελευταία Ενημέρωση: 11 Απριλίου 2017, 13:35

Οι ΗΠΑ θα δικάσουν τον Ερντογάν ως εγκληματία πολέμου;

  • Οι ΗΠΑ θα δικάσουν τον Ερντογάν ως εγκληματία πολέμου;
    (Φωτ.: EPA / Alexander Zemlianichenko)
Του Σάββα Καλεντερίδη.
Μπορεί ο τίτλος να φαίνεται υπερβολικός και εξ αντικειμένου προβοκατόρικος, όμως δεν είναι. Ιδού η απόδειξη... Είναι γνωστό ότι κρατείται από έτους στις ΗΠΑ, ο Ιρανοαζέρος επιχειρηματίας Ρεζά Ζαράμπ που για ένα διάστημα αποτελούσε άνθρωπο εμπιστοσύνης και μάλιστα του στενού κύκλου τού τότε πρωθυπουργού Ερντογάν. Ο Ζαράμπ δικάζεται στις ΗΠΑ με πολύ βαριές κατηγορίες, όπως η παραβίαση εμπάργκο που επέβαλαν οι ΗΠΑ στο Ιράν, ξέπλυμα βρώμικου χρήματος και άλλα συναφή.
Στα τέλη Μαρτίου συνελήφθη στις ΗΠΑ και δικάζεται με τις ίδιες και με ακόμη πιο βαριές κατηγορίες ο Μεχμέτ Χακάν Ατίλα, αντιπρόεδρος της τράπεζας Halkbank και υπεύθυνος για τις διεθνείς χρηματοδοτήσεις και τραπεζικές δραστηριότητες. Η Ομοσπονδιακή Εισαγγελία της Νότιας Περιοχής Νέας Υόρκης, διέταξε τη συνένωση των δυο υποθέσεων, συντάσσοντας δεύτερο κοινό κατηγορητήριο για τους δυο κατηγορουμένους.
Σε αυτό το δεύτερο κατηγορητήριο, έχουν συμπεριληφθεί και στοιχεία που αφορούν «παράνομη εισαγωγή όπλων, πυρομαχικών και μαχητών από το Ιράν στο Ιράκ και τη Συρία».
Στο κατηγορητήριο αναφέρεται ότι ο Ζαράμπ, ο Ατίλλα και οι άλλοι κατηγορούμενοι είχαν σχέσεις με μια σειρά ιρανικών εταιρειών, μεταξύ των οποίων και η εταιρεία Mahan Air, με την οποία οι Φρουροί της Επανάστασης και ο Στρατός El Kudüs, που υπάγεται σε αυτούς, έστελναν μαχητές και όπλα στο Ιράκ και τη Συρία. Όπως σημειώνει, ο Ομοσπονδιακός Αντιεισαγγελέας Νέας Υόρκης Joon Kim στο κατηγορητήριο, η Mahan Air ενώ μετέφερε αξιωματικούς και διοικητές των Φρουρών της Επανάστασης και του Στρατού El Kudüs, δεν τους κατέγραφε στους καταλόγους επιβατών, παραβιάζοντας τις βασικές Αρχές των αεροπορικών συγκοινωνιών, διευκολύνοντας ταυτόχρονα την παράνομη μεταφορά όπλων, πυρομαχικών, προσωπικού και χρημάτων.
Στο πρώτο κατηγορητήριο οι αναφορές στη Mahan Air αφορούσαν ανάλογες διευκολύνσεις στην Χεζμπολάχ του Λιβάνου, που συμπεριλαμβάνεται στον κατάλογο με τις τρομοκρατικές οργανώσεις των ΗΠΑ.
Ειδικά όσον αφορά τον Ζαράμπ, στο κατηγορητήριο που είχε ανακοινωθεί, δεν υπήρχε καμία αναφορά στην Mahan Air ούτε στην παράνομη αποστολή όπλων, πυρομαχικών, μαχητών και χρημάτων στα μέτωπα του Ιράκ και της Συρίας, παρά μόνο η παραβίαση του εμπάργκο στο Ιράν.
Πού δένουν όλα αυτά με τον Ερντογάν;
Υπάρχουν δημοσιεύματα στον τουρκικό Τύπο, σύμφωνα με τα οποία το FBI έχει στην κατοχή του και εξετάζει οπτικοακουστικό υλικό που είχαν συλλέξει οι αστυνομικές και δικαστικές Αρχές στην Τουρκία, όταν αποκάλυψαν το κύκλωμα που έκανε όλα αυτά για τα οποία κατηγορούνται οι παραπάνω, στις 17-25 Δεκεμβρίου 2013. Τότε που εκδηλώθηκε πλέον φανερά και η κόντρα Γκιουλέν-Ερντογάν, η οποία συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Για να μην ξεχνιόμαστε, στο κύκλωμα εκείνο δεν συμμετείχαν μόνο οι πιο έμπιστοι υπουργοί του Ερντογάν.
Υπάρχει ηχητικό ντοκουμέντο, που δεν είναι δυνατόν να μην το έχουν στα χέρια τους οι αμερικανικές αρχές και το FBI, στο οποίο ακούγεται ο ίδιος ο Ερντογάν να λέει στο παιδί του, να εξαφανίσει τα μαύρα χρήματα που έχει στο σπίτι, γιατί κινδυνεύει να συλληφθεί. Λέτε να το τραβήξουν μέχρι εκεί το σχοινί οι Αμερικανοί;
Πηγή: pontos-news.gr

Άσαντ: ''Κατασκευασμένες οι πληροφορίες για την επίθεση με χημικά - Δεν διαθέτουμε πλέον τέτοια όπλα''

13/4/17

Άσαντ: "Κατασκευασμένες οι πληροφορίες για την επίθεση με χημικά - Δεν διαθέτουμε πλέον τέτοια όπλα»

Ο πρόεδρος Μπασάρ αλ-Άσαντ υποστήριξε, σε συνέντευξη που έδωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων, πως οι πληροφορίες ότι ο συριακός στρατός βρίσκεται πίσω από τη χημική επίθεση που φέρεται ότι πραγματοποιήθηκε σε πόλη της Συρίας που ελέγχεται από τους αντάρτες είναι εντελώς κατασκευασμένες και χρησίμευσαν ως «πρόσχημα» για να δικαιολογήσει τα αμερικανικά πλήγματα εναντίον του συριακού στρατού. 
«Για μας, είναι 100% κατασκευασμένη [...] Η εντύπωσή μας είναι πως οι ΗΠΑ είναι συνεργός των τρομοκρατών και πως εξύφαναν όλη αυτή την ιστορία για να χρησιμεύσει ως πρόσχημα για την επίθεση» που πραγματοποίησαν οι Αμερικανοί στις 7 Απριλίου εναντίον συριακής αεροπορικής βάσης, υποστήριξε ο Άσαντ στην πρώτη συνέντευξή του μετά τη χημική επίθεση στο Χαν Σεϊχούν και τα αμερικανικά αντίποινα.

Ο σύρος πρόεδρος υποστήριξε στην ίδια συνέντευξη ότι το καθεστώς του δεν διαθέτει πλέον χημικά όπλα.

«Δεν διαθέτουμε χημικά όπλα [...] Πάνε μερικά χρόνια, το 2013, εγκαταλείψαμε όλο το οπλοστάσιό μας [...] Και ακόμη κι αν είχαμε στην κατοχή μας τέτοια όπλα, δεν θα τα είχαμε χρησιμοποιήσει ποτέ», δήλωσε.

Ο Μπασάρ αλ-Άσαντ τόνισε ότι δεν θα δεχθεί παρά μόνο μια «αμερόληπτη» έρευνα σχετικά με την επίθεση στο Χαν Σεϊχούν.

«Θα εργασθούμε (μαζί με τους Ρώσους) για να διεξαχθεί μια διεθνής έρευνα. Όμως πρέπει να είναι αμερόληπτη. Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε μια έρευνα παρά μόνο εφόσον αυτή είναι αμερόληπτη και εφόσον εξασφαλίζεται ότι αμερόληπτες χώρες θα πάρουν μέρος σ' αυτή ώστε να είμαστε σίγουροι ότι δεν θα χρησιμοποιηθεί για πολιτικούς σκοπούς», δήλωσε.

Ο σύρος πρόεδρος είπε πως η δύναμη πυρός του στρατού του δεν επηρεάσθηκε από τα αμερικανικά πλήγματα κατά της αεροπορικής βάσης.

«Η δύναμη πυρός μας, η ικανότητά μας να επιτιθέμεθα στους τρομοκράτες, δεν επηρεάσθηκε απ' αυτό το πλήγμα», δήλωσε απαντώντας σε ερώτηση για το πρώτο αμερικανικό πλήγμα με στόχο το καθεστώς του από την αρχή της συριακής σύγκρουσης.

Ο Άσαντ υποστήριξε επίσης πως οι ΗΠΑ δεν αναζητούν «στα σοβαρά» πολιτική λύση στη Συρία και τις κατηγόρησε ότι χρησιμοποιούν την πολιτική διαδικασία της Γενεύης για να σπεύσουν σε βοήθεια των ανταρτών που χάνουν έδαφος έναντι του καθεστώτος.

«Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν αναζητούν στα σοβαρά μια οποιαδήποτε πολιτική λύση. Θέλουν να χρησιμοποιήσουν την πολιτική διαδικασία σαν μια ομπρέλα για τους τρομοκράτες», δήλωσε στην αποκλειστική συνέντευξη που παραχώρησε στο Γαλλικό Πρακτορείο από τη Δαμασκό.
BHMA
:

Τετάρτη 12 Απριλίου 2017

Τα τρία ελληνικά νησιά που εποφθαλμιά ο Ερντογάν

ΤΑ ΤΡΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΝΗΣΙΑ ΠΟΥ ΟΡΕΓΕΤΑΙ Ο ΕΡΝΤΟΓΑΝ

Η αυξημένη επιθετικότητα των Τούρκων τη στιγμή που η Ελλάδα βρίσκεται ξανά στη «μέγγενη» των δανειστών, υποκρύπτει τον διακαή πόθο του Τούρκου προέδρου, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, να βάλει «πόδι» στο Αιγαίο, καταλαμβάνοντας νησιά, με σκοπό να κερδίσει ένα σημαντικό κομμάτι της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ).
Σύμφωνα με τον δημοσιογράφο, Μιχάλη Ιγνατίου (mignatiou.com), η Τουρκία, με επιθετικότητα και ασύστολο θράσος συνεχίζει για πάνω από 40 χρόνια τώρα μια επιθετική και επεκτατική πολιτική στο Αιγαίο, στην οποία τα τελευταία χρόνια έχει συμπεριλάβει και το σύμπλεγμα του Καστελλόριζου, προβάλλοντας συνεχώς αβάσιμες διεκδικήσεις, και παραβιάζοντας όλους τους κανόνες του Δίκαιου της Θάλασσας.
Όπως επισημαίνει η ίδια πηγή, ο πρόεδρος Ερντογάν αποσκοπεί στην επιχείρηση κατάληψης τριών νησιών μας: Στοχεύει με μανία το Καστελλόριζο, τη Χίο και τη Μυτιλήνη. Οι Τούρκοι μπορούν να παριστάνουν ότι η ΑΟΖ δεν υφίσταται, αλλά έχουν βάλει στο μάτι τα τρία αυτά νησιά γιατί σε περίπτωση που καταληφθούν, δίνει μια μεγαλύτερη ΑΟΖ από αυτή που σήμερα δικαιούται.
Μια απλή γεωγραφική ματιά των τριών νησιών είναι εύκολο να δούμε γιατί τα εποφθαλμιούν. Η κατάληψη του Καστελόριζου δίνει στην Τουρκία ένα μεγάλο μέρος της ΑΟΖ που μας ανήκει στο τρίγωνο Καστελόριζου, Κύπρου και Κρήτης στην Ανατολικό Μεσόγειο που βρίθει από υδρογονάνθρακες. Επίσης, η θάλασσα δυτικά της Χίου και της Λέσβου δίνει στην Τουρκία την δυνατότητα να πάρει ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής ΑΟΖ δυτικά αυτών των δύο κρατών.
Ο γνωστός δημοσιογράφος επισημαίνει πως πρέπει να επιστρέψει κανείς πίσω 35 χρόνια, στο 1982, για να καταλάβει το πρόβλημα της Τουρκίας. Στις 30 Απριλίου 1982 στη Νέα Υόρκη η Τουρκία ήταν μια από τέσσερις χώρες που δεν υπέγραψε τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS III) και ακόμα δεν έχει συνέλθει από αυτή τη μεγάλη ήττα της μια και η ΑΟΖ και τα δικαιώματα νησιών σε ΑΟΖ δημιούργησαν μια αφόρητη πίεση από την οποίαν υποφέρει μέχρι και σήμερα.
Και επισημαίνει: «Έτσι, η Τουρκία, για πάνω από τρεις δεκαετίες συνεχίζει να αρνείται, ουσιαστικά, την ύπαρξη του Συντάγματος των Ωκεανών και Θαλασσών που δημιούργησε η παγκόσμια κοινότητα το 1982. Οι τουρκικές διεκδικήσεις είναι συνδεμένες με οικονομικά συμφέροντα που έχουν σχέση με τα θέματα της αλιείας και των υδρογονανθράκων.
Ιδιαίτερα, ο σημερινός «Σουλτάνος» της Τουρκίας αρνείται την ύπαρξη της έννοιας της ΑΟΖ και δεν θέλει να γίνεται από την κυβέρνησή του καμία αναφορά στην ΑΟΖ γιατί γνωρίζει ότι εάν υπάρξει μια οριοθέτηση με βάση το UNCLOS, η Τουρκία θα λάβει μόνο 7,5% της συνολικής έκτασης του Αιγαίου».
Όπως, επανειλημμένα, έχει αναφερθεί «η χώρα μας, χωρίς σχέδιο και προγραμματισμό, δεν μπορεί παρά να ακολουθεί αμυντική πολιτική, πολλές φορές πυροσβεστικού χαρακτήρα. Μόνιμο χαρακτηριστικό της είναι η ατολμία, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να ασκήσει νόμιμα δικαιώματα που της παρέχει το διεθνές δίκαιο και μερικές φορές και η υποχωρητικότητα».
Η Σύμβαση του 1982 για το Δίκαιο της Θάλασσας αναφέρει ρητά (άρθρο 121, παράγραφος 2) ότι όλα τα νησιά διαθέτουν ΑΟΖ και ότι η ΑΟΖ ενός νησιού καθορίζεται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που καθορίζεται και για τις ηπειρωτικές περιοχές. Έτσι, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο εφιάλτης της Τουρκίας υπήρξε πάντα το Άρθρο 121 του UNCLOS και ενθυμούμαστε τους αγώνες της ελληνικής και της κυπριακής αντιπροσωπείας για την διατήρηση του και το πείσμα της Τουρκίας για εξαφάνισή του.
Σε κάθε περίπτωση, η διασφάλιση της ΑΟΖ και η προστασία του Αιγαίου και των νησιών συνιστούν εθνική υπόθεση υψίστης σημασίας. Και τούτο γιατί, όπως έχει αναφερθεί επανειλημμένως το Newsbomb.gr, μέσα από εκτενή ρεπορτάζ, οι Τούρκοι δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να «χαλαρώσουν» το παιχνίδι των προκλήσεων στο Αιγαίο.
Και, όπως επιμένει ο Μιχάλης Ιγνατίου, «ο ταραξίας Ερντογάν, πιεσμένος από τα μύρια προβλήματα που αντιμετωπίζει, έχει καταστεί εξαιρετικά επικίνδυνος. Δεν πρόκειται για παιγνίδια, αλλά για την πραγματικότητα
Εισερχόμενα
x